TÜRKMENCE

TÜRKMENCE


Türkmence (Türkmen dili, Türkmençe)

, çoğunluğu Türkmenistan'da yaşayan Türkmenlerin konuştuğu lehçe. Türk lehçelerinin Oğuz öbeğine bağlıdır ve toplam 6.000.000 kadar kişi tarafından konuşulur. Türkmenistan'ın (3.500.000) dışında İran'da 2.000.000, Afganistan'da ise 500.000 kişinin de anadilidir. Türkmence, Türk lehçeleri arasında Türkçe ve Azerice'ye daha yakın bir lehçedir.

A ,a ,B ,b ,Ç ,ç ,D ,d ,E ,e ,Ä ,ä , F ,f ,G ,g ,H ,h ,İ ,i ,J ,j ,Ž ,ž ,K , k ,L ,l ,M ,m ,N ,n ,Ň ,ň ,O ,o , Ö ,ö ,P ,p ,R ,r ,S ,s ,Ş ,ş ,T ,t , U ,u ,Ü ,ü ,W ,w ,Y ,y ,Ý ,ý ,Z ,z.

Türkmenistan abecesinde Türkiye abecesinden farklı olan harfler şunlardır:
ä: açık e
j: c
ž: j
ň: genizsi n
w: v
ý: y
y: ı


1-Şahıs Zamirleri
Türkmence şahıs zamirleri aşağı yukarı Türkiye Türkçesindeki gibidir:
Men, sen, ol, biz, siz, olar

Yönelme hallerinde n>ň değişmesi olur:
maňa, saňa, oňa

2-İşaret Zamirleri
Türkmence işaret zamirleri şunlardır: Bu, şu, ol, şol.
Çekimli hallerde;

"Bu" işaret zamiri "m" ile başlar.
Ek ile zamirlerin aralarına "n" sesi girer.
Yönelme hallerinde ise n>ň değişmesi olur.

muny: bunu, muňa: buna, onuň: onun